Nga Pajtim Çaushi
Jetojmë në kohë pa kohë:
një, dy, tre e tre, dy, një
si ushtarët në vend numero
e mandej gjumi na zë...
Hej njerëz, hiç s'na ka hije,
(vaj e vaj dhe vaj medet!...)
s'lindim dot kryetar partie,
s'pjellim dot as deputet...!
Nuset i ka zënë stresi,
mesoret s'ngrohin dot vezët,
të rejat s'dinë ç'është seksi,
si pula janë bërë këndezët...!
Atëherë, gjela mbi kokë
përherë po ata kodoshë:
sa të kenë hije mbi tokë,
këngë plehu nga kaposhë...!
Kur dikush deshi të lindte:
kryetari bam me shkop:
është imja kjo karrike,
nisu udhëve nëpër botë...!
Ej, mos dilni bishta - bishta
mihës dheu si uritha,
sytë tuaj nxirrni me gishta
se unë jam Sali Berisha...!
Ed Rama trim mbi të gjithë,
kur shpërthen në Kuvend,
rrufe i shkrepëtinë sytë,
sa dhe Skënderbeu s'flet...!
Porsi shqipja mbi shkrepa,
na spërkat tjetri si vesa,
për madhërinë Ilir Meta
pronë partia dhe presidenca...!
Ky fat ndoqi dhe Nard Ndokën,
të tillë e pati dhe Mediu,
Flamurin dhe Ed Palokën,
po dhe Balla e Pandeliu...
Jo vetëm, por mbi njëqind
stëlodhje sikur hamenjtë...!
Femra s' lind, këndezi pjell
thasë ari për maskarenjtë...!
Comentários