Një 1-Dhjetor, dita zbardhi e fortë si asnjëherë,
Përballë me Korfuzin në Kaonpol,
Ti babi linde për të qenë përherë
Për Letërsinë dhe botën e ideve një simbol.
Vitet kalojnë dhe unë lexoj krijmtarinë
Që ti më kujdes e me ngasje krijon
Sesi Zoti e krijoi gjithësinë e njerinë
Dhe perlat e arta që ti na dhuron.
Unë vrapoj i shkujdesur në jetën ngjyra-ngjyra
Ti përherë me vargje na kujton:
Se jeta është lojë me pasqyra
Dhe në fund të lojës gjithçka sërish fillon.
Me erën e Likojanit dhe flladin jonian
Të uroj baba: Mijëra vite jetofsh!
Në Tokë dhe në qiej me ëngjëjt sopran,
Ti të gjitha vitet në Tokë e parajsë i gëzofsh!
Comments