Lëtër e hapur,
Zoti Veliaj;
Ju lutem mos me përfshini në politikën e askujt.
Unë, Brunilda Çerraga, mësuese në shkollën “Jeronim de Rada” e prej 26 vitesh në profesion, fola ashtu siç mendoj se duhet të flasë një njeri që edukon fëmijët dhe qytetarët e së ardhmes, që t’u tregojë atyre se sa e rëndësishme është e vërteta.
Unë shpreha në qëndrimin tim edhe ndjesinë e çdo kolegu dhe me dëshirën dhe lejen e tyre shkrova një status për të treguar indinjatën tonë për atë injorim publik që na u bë pas një përdorimi për interesa personale tuajin dhe të atyre që qëndrojnë pranë jush.
E shkrova statusin tim me të drejtën e fjalës së lirë, që gëzoj nga Konventa e të Drejtave të Njëriut. Dhe si njeri i fjalës për fëmijët, dhe për përgjegjësinë që kemi përpara atyre prindërve që na besojnë fëmijët e tyre, ia dhashë vetë vetes time të drejtën të them mendimin tim..
Unë e kam menduar veten gjatë gjithë kohës që jam përballë nxënësve se duhet të kontribuoj në formimin e qytetarit të së nesërmes, ndaj nuk lejoj askënd të më përgojë e nëpërkëmbë kur marr përsipër që të them të vërtetën e asaj që ndodhi me mua dhe kolegët e mi.
Zoti Veliaj;
Ndoshta ju jeni mësuar në përditshmërinë tuaj të përfshini gjithkënd në politikë dhe përmes saj të lançoni këdo që nuk pëlqen natyrën e punëve të tua. Por kjo nuk ju jep të drejtë të përgojoni familjarët e mi, e aq më pak bindjet e tyre politike.
Unë e dashuroj profesionin tim dhe ndjej përgjegjësi për çdo fëmijë që kam përballë në punën time, duke parë këdo prej tyre si një qytetar dinjitoz i së nesërmes, dhe jo si një lodër interesash.
Ajo që ju përfolët është njëlloj sikur unë t’ju konsidreoj gjithnjë si “djali i fiqve”, por në fakt, pavarësisht dëshirave të mia, ju për mua jeni Kryetari i Bashkisë, dhe unë do dëshiroja që në këtë mision të rëndësishëm për këdo që do të ishte në pozitën tuaj, ju t’i shihnit mësuesit dhe nxënësit si qytetarë dinjitozë dhe jo duke i përgojuar apo duke i ndarë në gardhe politike për interesat tuaja të ditës.
Po pse nuk pyetët se përse isha kundër vendimit ose veprimit tuaj?
Pse harxhuat kohën dhe nuk u skuqët aspak kur shumica e gjërave që folët nuk ishin të vërteta?
Së pari, drejtoresha e shkollës me të cilën filluat punimet e rikosntruklsionit nuk është në Shqipëri, pasi ka emigruar për një jetë më të mirë. ë
Së dyti, shkolla jonë nuk u dëmtua nga tërmeti, por ishte një projekt për rikonstruksion përpara se të ndodhte tërmeti. Ju gënjyet edhe përpara nxënësve të mi që i kishit pritur në zyrën tuaj dy vite më parë dhe ata kanë të drejtë të ndjehen të zhgënjyer nga njeriu që duhet të jetë kryeshembulli i qytetit.
Zoti Veliaj;
Ju mund të jeni kryetari i Bashkisë, por nuk mund të jeni Zoti i askujt dhe s’keni të drejtë të vendosni diagnoza të kota. Unë kam rezultuar negative në testin për Covid- 19, por po qëndroj në shtëpi pasi për fajin tuaj e të inspektorëvë tuaj ne, stafi i mësuesve të shkollës, ndenjëm aty edhe pas kryerjes së tamponit dhe për këtë duhet të ndëshkohet kush urdhëroi që ne të ishim aty të premten dhe aq më shumë të shtunën, kur dihej se disa prej mësuesve kishin dalë pozitivë.
Por ne si mësues, duke menduar që është fillimi i shkollës treguam gadishmërinë dhe nuk kundërshtuam, por ishte qesharake se për çfarë rrinim ne në punë, për të larë dyert apo për të vënë dezifektantët në qendër të tavolinës së nxënësve dhe jo në cep.
Ne ishim në shkollë se do zbatonim urdhrat e inspektorëvë tuaj për të cilët, bashkë me kolegët e mi, të sugjerojmë t’i dërgosh për trajnime për etikën në komunikim.
Ndërkohë, kolegët e mi të shëndetshëm ishin deri në minutat e fundit të inagurimit aty. Ishin aty për të parë edhe rikujtuar aktrimin e aktorit të e madh Fadil Hasa me filmin me “Mao Ce Dun” të cilët asistuan në teatrin tuaj për të vendosur lulet që ia morët një tjetër institucioni dhe më pas këtyre kolëgëve të mi, bashkë me personelin e pastrimit, i treguat derën se nuk duhet të ishin aty për inagurimin.
Ju menduat se kolegët e mi të pranishëm ishin të padenjë edhe për të qenë në inagurim?!
Nëse keni menduar kështu, me keqardhje po ju them se, kjo është për turpin tuaj.
Z. Veliaj;
Unë jam një qytetare, kam nderin të jem mësuese dhe kam të drejtë fjale, dhe do të flas, do të shkruaj sa herë e ndjej që duhet të flitet për të ardhmen e nxënësve të mi, për qytetarë më të mirë nesër. Unë mbahem mbi forcat e mia, jap kontributin tim qytetar duke u përpjekur të bëj më të mirën që mundem dhe nuk pres shpërblim nga asnjë lloj force politike.
Ndaj, lutem mos përgojoni mësuesit e thjeshtë, lërini të punojnë të qetë, e përpiquni të nxirrni mësim nga kjo histori.
Ju u kujdesët për kontribuesit e shkollës për personelin tuaj për veten tuaj të mos prekeshit, e ua pretë mësuesve të drejtën dje. Por, a keni pyetur se çndodhi sot me ata që përzure dje për sigurinë e shëndetit tuaj?
Trishtueshëm e me sinqeritet
Mësuese Brunilda Çerraga
Tiranë më 14 shtator 2020
Comments