Rabije Bytyqi
NË QYTETIN E NDJENJËS
Ne gjurmët rrëfime udhëve të kohës
Rënkon dhembja e historisë së gjallërimit
Përtej qytetit të mjegulluar harrese në skaj të kujtesës
Shqipëria në marshim do tè bëhet
Imazh në mesazh naimian.
Sfidues në vigjilencën e traditës .
Të zgjuar i gjeta shekujt n'logun e epopeve
Edhe Kullat me lashtësi ngjitur rrëmujave
Si portrete prej kohësh të shfaqura plot dritë
Bedene madhështore në rrëfim
Duke thyer thundrat e bajlozëve të zinj.
Ja kalaja e uruar mbresë e pashlyer
Në pirgun kafkave të trimave krenar
Që ringjallen si feniksi mbi shtresa hiri
Dhe te dalin te Lidhja kuvendojnë
Për shpatat dhe cicërimat e alfabetin tonë.
Autore:
Rabije Bytyqi Prizren.
LAMTUMIRË
Turma la pas atdheun
shtëpitë duke qarë
majin të përvëluar
duke shpaluar lule nëpër shi...
Sirenat e trenit sikur kambana
lajmërojnë vdekje të ashpra
vagonët mbingarkoheshin me njerëz fatesh të ndara
Në mes tyre s’mundem më të udhëtoj kah vetja
dhe as nuk e di –
a do të mund të kthehem sërish
tek shtëpia ime e vjetër...
Lamtumirë atdheu im!
Po t’i lë varret e prindërve
paçin fatin
t’i shpëtojnë luftës!
Autore:
Rabije Bytyqi
Prizren
Vjeshtë
Vjeshtë,
gjethet valviten por si dashuria
vjelje mjaltë buzëve të etura,
prushëruar zjarre të pafundme
rrëshqitje ngjalash mbi trup
nën dritë yjesh e hënë
eklipsi përmasat i tjetërson
kujtimet që mos të m’i trazojë
buqetë dashurish magjike kërkojnë
lotët pranverore rrëshqasin, cepbuze ndalojnë
imazhe të pakthyera të shpërthyera
në dashuri magjike tingujsh
kitara ime, nën ah-oh-e të zemrës tingujt dridhmojnë
ti je ajo dhe unë, buqetë dashurie
të mendjendritur dashurojnë
Autore;
Rabije Bytyqi /Prizren
23.10.2022.
Comments