Poetja e njohur, Gladiola Jorbus na sjell per lexuesin nje poezi per figuren e Odaliska.
Ajo jepet si nje bukuri e mbyllur dhe tragjike ne fatin e saj me mjeshteri nga poetja me ane te figurave te shumra letrare. Ne endrren e bukur per kaloresin, por edhe si shuhet endrra e zjarrte mbyllet kjo histori.
Po cfare ishte Odaliska?
Ajo ishte një shërbyese që ishte destinuar për në harem, por ajo përfundimisht mund të bëhej konkubinë. Ajo u rendit në pjesën e poshtme të shtresëzimit shoqëror të një haremi, duke mos i shërbyer burrit të shtëpisë, por përkundrazi, konkubinave dhe grave të tij si shërbëtore e dhomës së tyre personale.
Nga: Gladiola JORBUS
Odaliska
Odaliskë e trishtë
mbi krye mban një kurorë.
Stolisur me lulet e erës -
anemona të çelura nga pikëza gjaku.
Në buzë të endet një puthje e zjarrtë
që shuhet e papërqafuar.
Si Venusi i Milos - Perëndeshë pa krahë!
Në mbrëmjen e heshtur
prafullon psherëtima.
Bukuri tragjike!
Dhe e nëmur rrëngjen.
Pumbosen ëndrrat në
pallat të mermertë.
Shndërrohen lutjet
në shtatore të fildishta.
Odaliskë,
ofshamë dhe robinjë e fatit tënd!
Melankolia ngjet me një bulëz vesë.
Kalorësi yt niset nga larg.
Shndrisin yjet mbi galopin e hovshëm.
Nata e gjatë si viti i brishtë...
më në fund u zbeh.
Velat e bardha përshëndesin diellin.
Odaliskë, buzëqesh!
Një zemër për ty,
prej së largu, po rreh.
Comments