MARKATI
(Ja kushtoj gjyshit tim H.B.)
Rënkim i harxhuar
Elegji e paqarë e nënës sime
Zgjon mallin e vrarë të gjyshit tim.
Pllaka e rëndë e varrit të thinjur
U çua.... U thërmua....
Dhe shtroi rrugën e shpresës
Të vështirë si kalim mali
Pa pluhur të zi ngjarjesh.
Markati-gurë sipër gurit
Dashnor durimi
Me ëndrrat e drurit.
Markati-
Thellësia e të zezës
Në puse të heshtur.
Vetmia e mjaftueshme
I bën fjalët të panevojshme.
PA TITULL
Qipariza të errët-poetë surealistë.
Trup ndarë nga shpirti
Truall i vogël vdekje.
Në një qytet-etiket
Kërkoj portretin tim
Nuk mund ta gjej,
Humba brenda ikonës
Të një guri të lashtë në harresë.
Vetëm qipariza të errët-mikrobotistë
Nuk më kthejnë krahët.
Në jetën që më përzgjodhën
Ku ta gjejë origjinën e pikëllimit?!...
ËSHTË E THËNË
Në heshtjen e lodhjes
Forma e vrenjtësirës.
Në rrëfimin e prallës
Dinjiteti i gënjeshtrës.
Në rëndësinë e rërës
Ftillesa e shkretëtirës.
Në njësimin e maskave
Madhështia e hipokrizisë.
Në kraharorin e natës
Klithma e dritës.
Në patericat e drunjta
Përparimi i ditës.
Σχόλια