Nga Zade Kuqi
Serbrenica ka shumë varre, gra të veshura në të zeza,
përkujtim ditëlindjesh për fëmijë të pushkatuar, mbi të gjitha,
histori nga më makabret.
Një lumë lotësh rrethon relievin tënd,
dhimbjen e zemrës së djegur, malet e ndajnë
me njëra-tjetrën,
s’ka zë për këngë, këngët i ka veç për mort.
Tyta armësh marke të rëndë janë nisur rrugëve
që të qojnë te ti,
frigohu nga ushtarët pa fytyrë,
ata janë si monedha, prodhime serike prej metali,
si armët e rënda.
E bukur je, Srebrenicë, si trëndafil vere,
ushtarët me bereta të kuqe po vijnë
me të therë me bajoneta, në qafën e hollë,
me ta vu zingjirin e trashë të vdekjes,
me t’i pre krahët e butë, rrugët me t’i mbush
me të blertit arkivola!
Srebrenicë, dashuria ime, rri e gjelbërt si hëna mbi Prekaz,
si kallinjtë e papjekur në fushat e Guernikës!
Srebrenica, dhimbje dashurish e ndarjesh.
Comments